پاورپوینت تحلیل خانه روبی (پلان اتوکدی، نما، برش و پرسپکتیو)

خانه روبی (Robie House) به عنوان یکی از برجسته‌ترین خانه‌های طراحی شده به دست معمار توانایی امریکایی، فرانک لوید رایت، از شهرتی جهانی برخوردار است. بنابرین در این مطلب از فروشگاه معماری دیسامگ، به ارائه پاورپوینت تحلیل خانه روبی در قالب ۱۱۰ اسلاید می‌پردازیم.

تاریخچه خانه روبی:

فرانک لوید رایت، خانه روبی را بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۰۹ میلادی در استودیوی خود واقع در اوک پارک ایلینویز طراحی کرد. فرتنک لوید رایت پیش از طراحی خانه روبی، تنها خانه فردیناند توماک در ریورساید ایلینویز را نیز بین سال‌های ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ میلادی طراحی کرده بود و زمانی که مسئولیت طراحی و دیزاین خانه روبی را نیز برعهده گرفت، تنها ۲۸ سال داشت. وی در همان زمان دستیار مدیرعامل شرکتی به نام Excelsior بود که به پدرش تعلق داشت.

امروزه گمانه‌زنی‌های بسیاری در رابطه با طراحی خانه روبی وجود دارد؛ چراکه نخستین طراحی‌های پس از خانه روبی نظیر خانه آبشار فرانک لوید رایت، در سال‌های پس ۱۹۰۶ میلادی انجام شده‌اند. این در حالی است که آقای روبی و همسرش لورا هیرونیموس روبی، یکی از دانشجویان فارغ التحصیل دانشگاه شیکاگو، این ملک واقع در خیابان ۵۷۵۷ وودلن جنوبی را در سال ۱۹۰۸ میلادی به سبب نزدیکی آن به دانشگاه خریداری نمودند. از این‌رو طراحی خانه روبی در تاریخ ما قبل آن غیر ممکن است.

این ملک، یک قطعه زمین شهری معمولی واقع در هاید پارک و با متراژی معادل ۱۸ متر در ۵۵ متر بود. پیمانکار پروژه خانه روبی، شرکت برنارد H.B، کار ساخت آن را در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۹۰۹ میلادی آغاز نمود و فرانک لوید رایت تنها بر مراحل اولیه ساخت خانه نظارت داشت؛ چراکه او در پاییز سال ۱۹۰۹ میلادی استودیوی اوک پارک خود را تعطیل کرد و برای انجام کارهایی که منجر به انتشار Portfolio Wemuth شد، به اروپا سفر نمود.

فرانک لوید رایت پیش ار سفر به اروپا، مسئولیت‌های خود را به هرمان فون هولست واگذار نمود. او نیز ماریون ماهونی که یک بانوی طراح شاغل در دفتر رایت بود را استخدام کرد و در عین حال از جورج مان نیدکان، طراح داخلی موزه هنر میلواکی ویسکانسین که با رایت در طراحی خانه سوزان لارنس دانا در اسپرینگفیلد ایلینویز، خانه اوی کوئلی در ریورساید ایلینویز و خانه میر می در گرند راپیدز میشیگان همکاری داشت، برای ادامه کار بر روی این پروژه دعوت به همکاری نمود. تاثیر طراحی نیدکان را می توان در طراحی برخی از اثاثیه خانه و همچنین فرش سالن ورودی، اتاق نشیمن و اتاق ناهار خوری مشاهده نمود.

خانواده روبی، فردریک، لورا و دو فرزندشان، فردریک جورج و لورن، در ماه مه ۱۹۱۰ میلادی، به  این خانه نقل مکان نمودند. لکن خرده‌کاری‌های نهایی نظیر دکورسایون داخلی و انتخاب وسایلی همچون فرش و مبلمان، تا پایان ژانویه سال ۱۹۱۱ میلادی به طول انجامید. هزینه نهایی ساخت خانه روبی، ۵۸،۵۰۰ دلار بود که از این مقدار، ۱۳،۵۰۰ دلار برای زمین، ۳۵،۰۰۰ دلار برای طراحی و ساخت این ساختمان و نهایتا ۱۰،۰۰۰ دلار برای اثاثیه صرف شد. شایان ذکر است که با احتساب تورم، مبلغ ۵۸.۵۰۰ دلار در سال ۱۹۱۰ میلادی با چیزی حدود ۱.۵ میلیون دلار در سال ۲۰۱۵ میلادی برابری می‌کند. با این حال روش‌های دیگر مقایسه قیمت و ارزش آن در طول زمان می‌تواند این رقم را به چیزی بالغ بر ۱۰ میلیون دلار برسانند.

اقامت روبی و خانواده‌اش در خانه روبی، چندان هم به طول نینجامید؛ چراکه در نتیجه مشکلات مالی ناشی از مرگ پدر وی در جولای سال ۱۹۰۸ میلادی و وخامت اوضاع رابطه او با همسرش، روبی را مجبور کرد که تنها چهارده ماه پس از زندگی در این خانه، آن را به شخص دیگری واگذار کند. دیوید لی تیلور، رئیس آژانس تبلیغاتی تیلور-کریچفیلد کسی بود که خانه روبی و تمام محتوای طراحی شده‌اش توسط رایت را در دسامبر سال ۱۹۱۱ میلادی خریداری نمود. با این حال تیلور کمتر از یک سال بعد فوت کرد و بیوه او، الن تیلور، خانه را به همراه بیشتر محتویات آن، در نوامبر ۱۹۱۲ میلادی به مارشال دی. ویلبر، خزانه‌دار اداره کالای ویلبر، واگذار کرد. ویلبرها آخرین خانواده‌ای بودند که در خانه روبی زندگی کردند و برای چهارده سال در این خانه اقامت داشتند.

 ویلبر در ژوئن ۱۹۲۶ میلادی، خانه روبی و اثاثیه آن را به مدرسه علوم دینی شیکاگو فروخت. این مدرسه نیز که در ابتدا خانه روبی را به منظور  گسترش بیشتر کارهایش خریداری کرده بود، بعدها آن را به عنوان یک خوابگاه و سالن ناهارخوری به کار گرفت. در سال ۱۹۴۱ میلادی، یک دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه فناوری ایلینویز، به طور تصادفی کشف کرد که مدرسه علوم دینی شیکاگو در نظر دارد خانه روبی را تخریب نماید. وی این موضوع را، با اساتید خود در این دانشگاه نظیر لودویگ میس وندروهه در میان گذاشت که سبب طوفانی اعتراضی در این شهر شد که خیلی خیلی زود نیز به نتیجه رسید. لکن علت اصلی این امر ورود ایالات متحده امریکا به جنگ جهانی دوم و بحران‌های ناشی از آن بود.

خانه روبی، ۱۶ سال بعد، در معرض تهدید جدی‌تری قرار گرفت؛ چراکه در تاریخ ۱ مارس سال ۱۹۵۷ میلادی، مجلس نمایندگان، از تصمیمشان مبنی بر تخریب خانه روبی در ۱۵ سپتامبر همان سال به منظور ساخت خوابگاهی دانشجویی در زمین آن خبر داد. با این حال افزایش شهرت خانه روبی در این سال‌ها به کمک وی آمد و سبب اعتراضاتی جهانی شد و شخص فرانک لوید رایت نیز در سن ۹۰ سالگی، یک بار دیگر به خانه روبی بازگشت و از اعتراضات دانشجویان و انجمن‌های محلی، در برابر دیدگان رسانه‌ها دفاع نمود.

بالا گرفتن اعتراضات نسبت به تخریب خانه روبی، سبب شد که تنها چند هفته پیش از سر رسیدن موعد مقرر تخریب، شورای شهر شیکاگو، به رهبری  آلدرمان لئون دزرا، دستورالعملی را برای ایجاد کمیسیونی در لندمارک شیکاگو تصویب نماید. این کمیسیون جدیدالتاسیس نیز در ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۱، میلادی، با حمایت شهردار ریچارد جی دلی، خانه روبی را به عنوان یکی از آثار تاریخی شهر شیکاگو اعلام نمود و سمیناری را نیز در دانشگاه شیکاگو، به منظور ارائه طرح جایگزینی واقع گرایانه برای برنامه تخریب خانه روبی برگزار کرد.

فرانک لوید رایت طی طول دوره بسیار کوتاهی به عنوان دانشجوی دانشگاه ویسکانسین، عضو انجمن فیتا دلتا تتا بود. خانه ی Phi Delt chapter دانشگاه شیکاگو، دو خانه بعد از خانه روبی بود و در خیابان۵۷۳۷  وودلون واقع شده بود. قطعه زمین خالی میان این دو نیز تحت مالکیت انجمن بود. از این روز فی دلت پیشنهاد کردند که خانه خود را تخلیه کند تا انجمن زتا بتا تاو پس از تخلیه خانه خود در آنجا مستقر شوند. این پیشنهاد یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در جهت تلاش برای نجات خانه روبی بود و توانست موجودیت آن را حفط کند؛ چراکه اهدای این سه ملک، به معنای وجود فضای کافی برای ساخت خوابگاه بود .

در نوامبر سال ۱۹۵۸ میلادی، ویلیام زکندورف، یکی از دوستان رایت و صاحب یک مشاور املاک و مستغلات در نیویورک که در چندین پروژه واقع در قسمت جنوبی شیکاگو نیز شرکت کرده بود، خانه روبی را به اصرار رایت، از طریق شرکت توسعه خود Webb & Knapp، از مدرسه مذهبی خریداری نمود و آن را در فوریه سال ۱۹۶۳ میلادی به دانشگاه شیکاگو تحویل داد. این دانشگاه از خانه روبی به عنوان موسسه امور بین‌الملل آدلیا استیونسون استفاده کرد و پس از آن نیز این خانه را به عنوان دفتر مرکزی انجمن فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به کار گرفت.

دانشگاه دفاتر در ژانویه سال ۱۹۹۷ میلادی، تمامی دفاتر خود را بست و بدین ترتیب در روز اول ماه فوریه، کلیه امور خانه روبی، به موسسه حفاظت از آثار فرانک لوید رایت تحویل داده شد. موسسه حفاظت از آثار فرانک لوید رایت نیز سعی نمود در هنگام بازسازی خانه روبی، ظاهر اصلی آن حفظ شود تا بتواند معماری آن زمان را به بهترین وجه ممکن منعکس کند. پروژه مرمت خانه روبی در مراحل میانی خود قرار دارد و بازسازی سازه اصلی تقریبا تکمیل شده است و ادامه کار به عهده معماران هوربو، یک شرکت پیشرو در حفاظت از آثار تاریخی گذاشته شده است تا این شرکت پس از ارزیابی خانه روبی و تهیه نقشه‌های لازم کار بازسازی آن را تکمیل نمایند.

معماری خانه روبی:

خانه روبی یکی از مشهورترین نمونه‌های سبک معماری فرانک لوید رایت است. تعریف شیوه کار این معمار تحت عنوان یک سبک معماری، توسط منتقدان معماری و مورخانی به او اعطا شده است که زیبایی ساختمان‌ها طراحی شده به دست فرانک لوید رایت و اجزای مختلف آن‌ها را، تمتاثر از استفاده وی از چشم اندازها و زندگی گیاهی چمنزارهای غرب میانه ایالات متحده می‌دانستند؛ چراکه در تمامی خانه‌های طراحی شده به دست فرانک لوید رایت، او نه تنها خانه، بلکه تمام فضای داخلی، پنجره ها، نورپردازی، فرش، مبلمان و منسوجات را نیز طراحی کرده است. شخص فرانک لوید رایت نیز در دست نوشته‌ای متعلق به سال ۱۹۱۰ میلادی در این خصوص چنین می‌گوید:

“کاملا غیرممکن است که ساختمان را به عنوان یک چیز در نظر بگیریم و وسایل آن را به عنوان چیز دیگر؛ زیرا تمامی آنها، عضوی جدایی‌ناپذیر از کاراکتر و تمامیت ساختمان هستند.”

نمای بیرونی خانه روبی:

در نمای بیرونی خانه روبی، پیش آمدگی‌های سقف طاقدار، نوارهای پیوسته پنجره‌های دارای شیشه کاری‌های هنرمندانه را ادامه می‌دهند و از آجر رومی نیز برای تأکید بر نمای افقی استفاده شده است. این‌گونه طراحی همبستگی عمیقی با فرانک لوید رایت داشت. خطوط افقی او نمادی از سبک پرایری آمریکایی به شمار می‌رفت و به طرح‌های آرام و پناهگاه مانندی منجر می‌شد که برای یک خانه بسیار مناسب بود.

دیوارهای بیرونی، سازه‌های عمودی دوتایی ساخته شده از آجر معمولی شیکاگو با روکش آجر رومی آهن اندود قرمز-نارنجی بودند. برای تاکید بیشتر بر حالت افقی آجر نیز خطوط اتصال افقی با یک ملات کرم رنگ و خطوط اتصال کوچک عمودی با ملات رنگ آجر پر شده بودند. این نوع از بندکشی گران و پیچیده، سبب ایجاد خطوط مداوم افقی می‌شود و ظاهر آجرهای جدا از هم را به حداقل می‌رساند.

طراحی پنجره هایی با هنر شیشه‌کاری نیز الگویی انتزاعی از شیشه‌های رنگی و شفاف را در زاویه های ۳۰ و ۶۰ درجه مورد علاقه رایت نمایان می‌ساخت. رایت از طرح‌های مشابه در پرده های درون خانه و برای دروازه های اطراف فضای باز و محوطه حیاط گاراژ استفاده نمود. بودجه سخاوتمندانه روبی به رایت اجازه ساخت یک خانه با ساختار گسترده فولادی را داد که انحراف ایوان‌ها را به حداقل می‌رساند. گلدان‌های سفالین، رخ بام، تیرهای سردر، آستانه های درب و دیگر بخش‌های زینتی خانه روبی نیز از سنگ آهک بدفورد ساخته شده بودند.

نمای داخلی خانه روبی:

در این طرح، خانه به صورت دو مستطیل بزرگی طراحی شده است که به نظر می‌رسد هر یک توسط دیگری تکمیل می‌شوند. رایت این کار را به منظور تاکید هرچه بیشتر به بخش مستطیلی موجود در بخش جنوب غربی این خانه انجام داد؛ بخشی شامل فضاهای اصلی خانه که خود رایت از آن با عنوان “شاهرگ اصلی” خانه یاد می‌کرد. در طبقه اول، اتاق بیلیارد (انتهای غربی) و اتاق بازی کودکان (انتهای شرقی) قرار دارد. این اتاق بیلیارد، امکان دسترسی به یک فضای انبارمانند بزرگ و جاداری را فراهم می‌کند که در پایین دالان جلویی در انتهای غربی قرار گرفته است. اتاق بیلیارد و اتاق نشیمن به یک راهروی کوچک و درهای نزدیک مرکز ساختمان باز می‌شوند که به یک باغ محصور در سمت جنوبی ساختمان ختم می‌گردد.

درب دیگر اتاق بازی به حیاطی در انتهای شرقی باز می‌شود. در طبقه دوم سالن ورودی و در بالای راهروی مرکزی، اتاق نشیمن (انتهای غربی) و اتاق ناهار خوری (انتهای شرقی) به چشم می‌خورند. مجموعه کابینت‌های طاقچه کنار بخاری آشپزخانه، در اصل از اتاق نشیمن راهرو ورودی جدا شده‌اند. اتاق نشیمن و سالن ناهارخوری، در گوشه جنوبی ساختمان قرار دارند و به یک سری درب‌های دوازده تایی فرانسوی که شامل پنل‌هایی با شیشه کاری‌های هنری هستند و به یک بالکن بیرونی واقع در جنوب ساختمان و مشرف به باغی محصور ختم می‌شوند. انتهای غربی اتاق نشیمن نیز شامل بخشی با پنجره‌ها و دو درب با شیشه کاری‌های هنرمندانه است که به سمت حیاط غربی زیر سقف طاقدار باز می‌شود و هدف رایت در طراحی آ«، تسهیل حرکت افراد از فضای داخلی ساختمان به سمت فضای بیرونی آن بوده است.

بخش مستطیل شکل قسمت شمال شرقی این بنا که “رگ فرعی” نامیده می‌شود، شامل اتاق‌های کاربردی و خدماتی مرتبط با خانه است. در طبقه اول، درب اصلی و سالن ورودی (انتهای غربی) از طریق یک راه پله به طبقه دوم اتاق نشیمن و غذاخوری می‌رسد. دستشویی در سمت شمالی سالن ورودی واقع شده است. در گوشه شرقی یک راهروی پشتی سرپوشیده  پنهان، اتاق دیگ بخار، اتاق لباسشویی و اتاق انبار زغال سنگ و به دنبال آن یک کارگاه کوچک، یک دستشویی و یک گاراژ دارای فضای کافی برای سه اتومبیل قرار دارد.

غربی ترین بخش گاراژ در اصل شامل یک تعمیرگاه و شرقی‌ترین بخش آن شامل تجهیزاتی برای شستن و پاک کردن وسایل نقلیه است. در طبقه دوم رگ فرعی، یک اتاق خواب مهمان در بالای سالن ورودی و نیز یک حمام کامل وجود دارد. در قسمت شرقی راهروی پشتی نیز، آشپزخانه، آبدارخانه و اتاق استراحت خدمتکار قرار گرفته است که جدا از دو اتاق خواب و یک حمام کامل ساخته شده در بالای گاراژ به شمار می‌رود.

طبقه سوم در مجاورت شاهرگ اصلی و فرعی و در مرکز ساختمان قرار دارد. رایت طبقه سوم را به عنوان “یک عمارت ویلایی” طراحی نموده و توانسته است “مکانی با چشم انداز بسیار زیبا” را خلق نماید. در سمت جنوبی طبقه سوم، اتاق خواب اصلی، رختکن و یک حمام کامل وجود دارد که از طریق یک درب شیشه‌ای کوچک به بالکنی دارای چشم اندازی کامل به شمال و جنوب ختم می‌شود. دو اتاق اضافی و یک حمام کامل نیز در قسمت شمالی این طبقه واقع شده اند. تمام پنجره‌های این سطح دارای پنل‌هایی با شیشه کاری‌های هنرمندانه هستند و کشوهای کمد دیواری اتاق خواب نیز در زیر پنجره‌ها ساخته شده اند.

قسمت دودکش از چهار شومینه واقع در اتاق بیلیارد،  اتاق نشیمن، اتاق بازی و اتاق خواب اصلی تشکیل شده است. یک راهرو اصلی از سالن ورودی به طبقه دوم اتاق نشیمن و اتاق غذاخوری تا مرکز خانه ادامه دارد که از طریق آن می‌توان به بقیه ساختمان دسترسی پیدا کرد. بخش دودکش خانه روبی از همان آجر و سنگ آهکی ساخته شده است که برای بخش بیرونی این سازه از آن‌ها استفاده شده بود.

درب جلویی و ورودی اصلی در قسمت شمال غربی ساختمان در زیر چارچوب بالکن پنهان شده که حس وجود یک حریم خصوصی و حفاظت از خانواده را به بیننده القا می‌کند. سالن ورودی دارای سقفی کوتاه و اندکی تاریک است، اما پله های مشرف به طبقه دوم باعث می‌شود که بازدید کننده به سمت بالا حرکت کند. در بالای پله ها، نور خورشید بر اتاق های نشیمن و اتاق های ناهار خوری پرتو افکنده، که تضاد تند و تیزی را با سالن ورودی تاریک ایجاد می‌کند و به اتاق های نشیمن و اتاق های ناهارخوری جلوه تازه ای می‌بخشد. این دو اتاق توسط دودکش مرکزی جدا شده اند، اما فضاهای آن‌ها در امتداد بخش‌های جنوبی به هم متصل می‌شوند و بخش دودکش نیز در بالای شومینه دارای دریچه ای است که از طریق آن این دو اتاق به لحاظ بصری به یکدیگر مرتبط می‌گردند. این ویژگی ها دو فضا را در هم می آمیزد و، فضایی را ایجاد می‌کند که برای رایت، استعاره ای از زندگی سیاسی و اجتماعی آمریکای آن زمان است.

همانند سایر خانه های سبک پرایری، رایت وسایل روشنایی لازم را برای خانه روبی طراحی نمود. در سرتاسر خانه، آینه های دیواری را می توان در شکل فانوس‌های نیم کره ای معلق در زیر یک بخش ثابت برنزی مربع شکل یافت. در طبقه دوم اتاق های نشیمن و ناهارخوری، گوی‌های کروی درون محفظه های مربعی از سقف آویزان شده اند، و این دو فضا را به صورت بصری به هم مرتبط می‌کنند. روشنایی زیر طاق که در طول جهات شمالی و جنوبی اتاق‌های نشیمن و ناهارخوری جریان دارد، و همچنین نورپردازی های سقف در قسمت جلوی اتاق های نشیمن و ناهارخوری ، با مشبک های چوبی طراحی شده توسط رایت آکنده شده و با شیشه های رنگی و شفاف پوشش داده شده اند. از آنجا که هر کدام از این این چراغ‌ها را می‌توان به صورت مجزا استفاده نمود، جلوه های مختلفی در این فضاها ایجاد می‌شود. در نهایت، یک آباژور که توسط رایت با استفاده از هنر  شیشه کاری طراحی شده است، روی میز کتابخانه اتاق نشیمن قرار دارد.

میله‌های فولادی به کار رفته در سقف و کف ها بیشترین وزن ساختمان را به سمت انتهای شرقی و غربی ساختمان می‌فرستند. در نتیجه، دیوارهای بیرونی کاربرد ساختاری اندکی دارند و به این ترتیب با درب و پنجره هایی متشکل از پانل های دارای شیشه کاری های هنرمندانه پر می‌شوند. این خانه شامل ۱۷۴ پنجره با شیشه کاری هنرمندانه و پانل‌های درب در ۲۹ طرح مختلف است. اگر چه رایت گاهی اوقات هنر شیشه کاری را با استفاده از اشکال برگرفته شده از طبیعت طراحی می‌کرد، اما طرح های شیشه کاری هنری خانه روبی، احتمالا فقط اشکال هندسی انتزاعی بودند. یک دلیل مهم دیگر برای شیشه ای بودن این بخش‌ها این است که قسما درونی خانه بزرگتر به نظر برسد؛ او با اضافه کردن پنجره های بزرگ و متعدد و شیشه های رنگ آمیزی شده، احساسات بیننده را بیشتر و بیشتر تحریک می‌نمود. ساختار فولادی نیز نیاز به ستون ها و دیوارهای داخلی را از بین می‌برد و باعث ایجاد فضای باز مورد علاقه رایت می‌شود.

رایت همچنین مبلمان، فرش و منسوجات بسیاری از خانه های سبک پرایری را طراحی کرده است. با این حال، مبلمان طراحی شده توسط رایت برای خانه روبی تنها برای سالن ورودی، اتاق های نشیمن و ناهار خوری، اتاق خواب مهمان و یک تخت برای اتاق خواب طبقه سوم ساخته شده بود. بعضی از این قطعات به جورج من نیدیکن، همکار رایت در طراحی فضاهای داخلی، نسبت داده شده است. وضعیت مالی روبی پس از مرگ پدرش ممکن است توضیح دهد که چرا کل خانه از وجود مبلمان های طراحی شده توسط رایت بهره نمی‌برد.

مبلمان‌ اصلی این خانه در حال حاضر در مجموعه موزه هنرهای هوشمند دانشگاه شیکاگو قرار دارد، اگرچه تنها میز و صندلی اتاق ناهار خوری کم و بیش به چشم می‌خورند. یکی از قابل توجه ترین مبلمان‌های طراحی شده توسط رایت برای خانه روبی یک کاناپه با دسته های بلند است، که بازتابی از طاقک‌های سقف بیرونی ساختمان بوده و، به طور موثر میزهایی را در اطراف مبل ها ایجاد می‌کند. کاناپه طراحی شده توسط رایت از سال ۱۹۸۲ میلادی توسط موزه هنر متروپولیتن در نیویورک از موزه هنرهای هوشمند قرض گرفته شده و به عنوان بخشی از مبلمان اتاق نشیمن بازسازی شده خانه فرانسیس لیتل استفاده شده است. طاقک های مینیاتوری نیز می‌تواند در قفسه های بوفه ای که در اتاق غذاخوری ساخته شده اند و در بخش ویژه آماده نمودن غذا در آشپزخانه مشاهده شوند.

عناوین اصلی و سرفصل‌های پاورپوینت تحلیل خانه روبی:

• اطلاعات عمومی خانه روبی
• تاریخچه خانه روبی
• معمار خانه روبی
• فرانک لوید رایت
• معماری خانه روبی
• سبک پرایری
• عناصر اصلی خانه روبی
• حریم خصوصی خانه روبی
• فضاهای خانه روبی
• پلان طبقه همکف خانه روبی
• پلان طبقه اول خانه روبی
• پلان طبقه دوم خانه روبی
• عناصر سازه
• نمای بیرونی خانه روبی
• خطوط
• تزئینات خانه روبی
• بازشوها
• فضای داخلی خانه روبی
• اتاق نشمین
• شومینه
• شیشه‌های تزئینی
• روشنایی

پاورپوینت تحلیل خانه روبی برای نخستین بار و به طور اختصاصی، توسط فروشگاه معماری دیسامگ و در قالب ۱۱۰ اسلاید تهیه و تدوین شده است و هم اکنون در اختیار شما عزیزان قرار دارد. شما با خرید و دانلود فوری این پاورپوینت، بهترین منبعی در جهت مطالعه خانه روبی را در دست خواهید داشت که می‌تواند به عنوان یکی از استثنایی‌ترین پروژه‌های دانشجویی نیز مورد استفاده قرار بگیرد.